Friday, October 9, 2009

ဓမၼဒူတ(ကိုရီးယား)စုေပါင္းမဟာဘံုကထိန္ပြဲေတာ္ က်င္းပမည္

ကိုဝိုင္း(မိုးညွင္း)
ေအာက္တိုဘာ ၉ ၊ ေဆာအူးလ္ျမိဳ႔။

ဓမၼဒူတဗုဒၶဘာသာအသင္း (ကိုရီးယား)( Dhammaduta Buddhist Association - Korea ) လုပ္ငန္းေကာ္မတီသည္ ကိုရီးယားႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ အတူ ၊ ၁၃၇၁ ခုႏွစ္ စုေပါင္းမဟာဘံုကထိန္ပြဲေတာ္ကို ေအာက္ပါ အစီအစဥ္အတိုင္း က်င္းပမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္ -

ရက္စြဲ-
၁၃၇၁ခု ႏွစ္ ၊ တန္ေဆာင္မုန္း လဆန္း ၁ ရက္ ၊ တနဂၤေႏြေန႔
( ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၁၈ ရက္ )
ေနရာ -
ဓမၼဒူတသိမ္ေတာ္ ခမ္းမ
အစီအစဥ္ –
- ၁၁း၁၅ သံဃာေတာ္မ်ားအား ေန႔ဆြမ္းဆက္ကပ္ျခင္း ။
- ၁၁း၅ဝ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ား ေန႔လည္စာ သံုးေဆာင္ျခင္း ။
- ၁၃း၁၅ ေခတၱအနားယူျခင္း ။
- ၁၃း၃ဝ အခမ္းအနား စတင္ျခင္း ။
- ၁၃း၃၅ ကထိန္သကၤန္း ႏွင့္တကြ အလွဴပစၥည္းမ်ားဆက္ကပ္လွဴဒါန္းျခင္း ၊ တရားနာယူျခင္း ၊ အလွဴေတာ္အစုစု ေရစက္ခ် အမွ်အတန္းေပးေဝျခင္း ။
- ၁၅းဝဝ အခမ္းအနားျပီးဆံုးျခင္း ။


နက္နဲတဲ့သက္ေရာက္မႈ

သင့္ေဘးနားမွာ သင္သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ေကာင္မေလး႐ွိရင္ သင့္စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ထိခိုက္မႈေတြ မျဖစ္ရေလေအာင္ ဒီပံုျပင္ေလးကို ဖတ္ၾကည့္ပါ။


ကၽြန္ေတာ္ ပန္းစည္း၊ သစ္သီးေတြ နဲ႔ စာအုပ္ေတြကို ယူၿပီး ေဆး႐ံုကို သြားခဲ့တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေဆး႐ံုကို လာေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနပါၿပီ။

ေခါင္းငံု႔ၿပီးလမ္းေလွ်ာက္သြားရင္ေတာင္ လူနာခန္းကို ေရာက္ေအာင္သြားႏိုင္ေနၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ အၿမဲလာေနတာပါ။

ကၽြန္ေတာ္အၿမဲလာေနတဲ့အတြက္ လူနာကုတင္ေပၚမွာလဲေနတဲ့လူနာက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အရမ္းအေရးႀကီးပါ။

တံခါးကို တေျဖးေျဖးဖြင့္လိုက္ေတာ့ သူမ အိပ္ေနတယ္။ စာအုပ္ေတြ ပန္းစည္းေတြကို ထားလိုက္ၿပီးတယ္။ စာအုပ္က သူမအတြက္ အပ်င္းေျပေအာင္လို႔ပါ။ သူမဒီေဆး႐ံုကေန ဆင္းရအံုးမွာမဟုတ္ပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ္ အခန္းအျပင္ဘက္ကို ထြက္လာခဲ့တယ္။ ဧည့္သည္နားေနတဲ့ေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ သူမႏိုးလာတာကို ေစာင့္ေနခဲ့တယ္။ ျဖတ္သြားျဖတ္လာေနတဲ့လူေတြကို ၾကည့္ၿပီး ေငးငိုင္ေနမိတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ဘာမွမစဥ္းစားပဲ ေငးငိုင္မွသာကၽြန္ေတာ္ ေနာင္တေတြနဲ႔မခံစားေနရမွာ….

ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေကာင္မေလးတေယာက္ကၽြန္ေတာ္ေဘးမွာလာထိုင္တယ္…. ကၽြန္ေတာ္ သတိမထားမိဘူး… ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ေငးေနခဲ့တယ္…. ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိထဲမွာ သူမေျခေထာက္က ဒဏ္ရာကို ျမင္သြားတယ္။ အလြန္ၾကည့္ရဆိုးတဲ့ ေရေႏြးပူေလာင္ထားတဲ့ဒဏ္ရာပါပဲ…..

သူမ ဒဏ္ရာကို မဖုန္းမကြယ္ပဲ လူျမင္သာေအာင္ ေဘာင္းဘီ ဒူးေလာက္နဲ႔ ဖိနပ္ကိုလဲ ဒဏ္ရာကို ဖုန္းေစတဲ့ ဖိနပ္မ်ိဳးမ၀တ္ထားဘူး

ကၽြန္ေတာ္ သူမေျခေထာက္ကိုၾကည့္ေနတာကို သူမသိေတာ့ `အရမ္းအံ့ၾသေနတာလား´ လို႔ေမးတယ္။

`ကၽြန္ေတာ္ အံ့ၾသတာဒီဒဏ္ရာမဟုတ္ပါဘူး၊ သတၱိကိုအံ့ၾသတာ၊ သာမာန္မိန္းကေလးတေယာက္ဆိုရင္ ဒီလိုဒဏ္ရာနဲ႔ဆို ဖုန္းကြယ္ထားမွာေသခ်ာ္တယ္´

`ကၽြန္မအရင္က ဖုန္းထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုမဖုန္းေတာ့ဘူး။ ႀကိဳက္တဲ့ဖိနပ္ ႀကိဳက္တဲ့ ေဘာင္းဘီ၀တ္လို႔ရၿပီ´

``ဘာလို႔လဲ´´


`ကၽြန္မခ်စ္သူကဒီဒဏ္ရာကို လက္ခံတယ္။ သူေတာင္လက္ခံတယ္ ကၽြန္မဘာလို႔မလက္ခံရမွာလဲ´

အဲဒီဒဏ္ရာေလးက ၾကည့္ရတာေတာ္ေတာ္႐ုပ္ဆိုးပါတယ္ ….

သူမရဲ့စကားကို ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားေနမိတယ္…

မိန္းကေလးရဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ယံုၾကည္မႈနဲ႔ ဘာမ်ားပတ္သက္ေနလဲ… အထူးသျဖင့္ ခ်စ္သူေကာင္ေလးေျပာလိုက္တဲ့ ေ၀ဖန္စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္…..?????

ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္သူေကာင္မေလးေဆး႐ံုတက္တာ အစားမစားတဲ့ေရာဂါျဖစ္ေနတယ္။ အစားေတြမစားေတာ့ pressure ေတြက်တယ္၊ ႏွလံုးခုန္တာေတြ မမွန္ေတာ့ဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ အခ်ိန္မေ႐ြးအသက္အႏ ၱရာယ္႐ွိႏိုင္လို႔ေဆး႐ံုတင္လိုက္ရတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ ေရေႏြးေလာင္ဒဏ္ရာ႐ွိတဲ့ေကာင္မေလးေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္ရၿပီ။

ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူေဆး႐ံုတက္ရေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ခဲ့မိတယ္။

ကၽြန္ေတာ္က `ဒီ့ထက္နည္းနည္းပိန္ရင္ေကာင္းမွာပဲ´ လို႔ေျပာခဲ့မိတယ္။

လူဆိုတဲ့ သဘာ၀အေလ်ာက္ကၽြန္ေတာ္ ေလာဘႀကီးမိတယ္။ ၿပီးျပည့္စံုတာကို လိုလားခဲ့တယ္။

ကၽြန္ေတာ္ အၿမဲ model girl ေတြနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ၿပီးေျပာေလ့႐ွိတယ္။

သူ႔ရဲ့မိသားစုထဲမွာပိန္တာမ႐ွိတဲ့အေၾကာင္းအၿမဲေျပာခဲ့တယ္။ သူအရမ္းမ၀ပါဘူး။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္နဲ႔ အရိပ္နဲ႔ ဆိုရင္ ႐ွိသင့္တဲ့ အေလးခ်ိန္မွာ႐ွိေနတယ္။ ၀တယ္ေတာ့မဟုတ္ေပမဲ့ ျပည့္ျပည့္ေလးေပါ့။

ဒါလဲကၽြန္ေတာ္ မေက်နပ္ပါဘူး သူမ အားကစားမလုပ္ဘူးဆိုၿပီး ႀကိဳးခုန္ဖို႔ႀကိဳး၀ယ္ေပးခဲ့တယ္…. သူမ မခုန္ခ်င္ခဲ့ဘူး ကၽြန္ေတာ္က ` ဒီကမာၻမွာ ဆင္ပဲ ႀကိဳးမခုန္တတ္တာ´ ဆိုၿပီး သူမကို ေလာင္ရယ္ခဲ့တယ္။

ရက္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ကမွန္းမသိ သူမ ပိန္ပိန္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ၾကည့္ၿပီး ၀မ္းသာလာတယ္…. လုပ္မယ္ဆိုရင္ မျဖစ္ႏိုင္တာမ႐ွိပါဘူး လို႔ေျပာခဲ့ေသးတယ္……

ဒီလိုနဲ႔ ဒီကိစၥက ျဖစ္ပ်က္သြားတာက ခုထိမၿပီးေသးပါဘူး။ သူမ ခဏခဏမူးလဲခဲ့တယ္…. စားၿပီးရင္ ျပန္အန္ေစခဲ့တယ္။ အန္ရင္းကေန လူပံုလဲမေပါက္ေတာ့ဘူး….

အခု သူမအစာအိမ္ေတြေယာင္ေနတယ္။ အစာအိမ္အလုပ္ေကာင္းေကာင္းမလုပ္။ အစာလမ္းေၾကာင္းလဲ ေသြးေတြထြက္ေနတယ္……. အန္တာက အေလ့အထလိုျဖစ္ၿပီး အစားမစားလဲ အန္ေနတယ္…..

သူမအားမ႐ွိလို႔ ပံုမွန္လည္ပတ္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ေတာင္ သူမ မျဖစ္တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာမွန္းမသိဘူး။

သူမကေတာ့ သူပိန္သြားၿပီ ဆိုတာကို ပဲ ၀မ္းသာအားရေျပာေနတယ္…..

ကၽြန္ေတာ္အေတြးေတြကို ရပ္လိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္လူနာခန္းထဲကို ျပန္၀င္လာခဲ့တယ္……သူမႏိုးေနၿပီ ေပ်ာ့ဖတ္ေနတဲ့ လက္ကေလးကို ကိုင္ၿပီး `ျမန္ျမန္က်န္းမာေအာင္လုပ္ အိမ္ျပန္မယ္ ပိန္ဖို႔မလိုေတာ့ဘူး….´´

`ဘယ္ရမလဲ ဒီမွာၾကည့္ အသားေတြပဲ ၀လြန္းတယ္´ ဆိုၿပီးေျပာေနတဲ့သူမကိုၾကည့္လိုက္တာ သြားေတြလဲ သြားပိုးေတြစားကုန္ၿပီ။ အၿမဲအန္ေတာ့ အစာအိမ္က အခ်ဥ္ရည္ေတြေၾကာင့္ သူမသြားေတြကို ပိုးစားေစခဲ့တယ္။

ဆရာ၀န္က သူမကို စိတ္ေရာဂါပါ ကုေပးရမယ္လို႔ေျပာတယ္… ဒီလို အစားမစားတဲ့လူနာေတြဟာ အ႐ိုးေပၚအရည္တင္ေနတာေတာင္ ၀လြန္းတယ္ပဲထင္ေနတယ္။

ဘာလို႔ဒီလိုေတြျဖစ္ကုန္တာလဲ…. ကၽြန္ေတာ္ ေနာင္တရတယ္….

ကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္တဲ့ သူ……… ကၽြန္ေတာ့္ေၾကာင့္…..

သူမဒီလို ေ၀ဒနာေတြခံစားေနရတာထက္ ကၽြန္ေတာ္ သူမဒီထက္၀ေနလဲ ကၽြန္ေတာ္ လက္ခံပါတယ္…

ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ခဲ့တာ ပိန္လို႔ ၀လို႔မဟုတ္ပါဘူးး

ေရေႏြးေလာင္ဒဏ္ရာနဲ႔ ေကာင္မေလးရဲ့ခ်စ္သူက ဒဏ္ရာကို လက္ခံခဲ့လို႔ ေကာင္မေလး သူ႔ကိုယ္သူ လက္ခံႏိုင္ခဲ့တယ္….

ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ္ အတြက္ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူကို သူ႔ကိုယ္သူ မလက္ခံႏိုင္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တယ္…

ကိုယ္ကို confident ႐ွိတယ္ဆိုတာလဲ တျခားသူရဲ့သက္ေရာက္မႈ႐ွိပါတယ္….

စကားတစ္ခြန္းနဲ႔လဲ မထင္မွတ္တဲ့ ေျပာင္းလဲမႈႀကီးကို ျဖစ္ေစပါတယ္….

ကၽြန္ေတာ္ ဒီလိုနဲ႔ သူမကို စားလာေအာင္ သူမကို ေကၽြးရင္း `အခုအရမ္းပိန္ေနၿပီ ဘာလို႔ ဆက္ပိန္ေနအုန္းမွာလဲ´´ လို႔ ေမးတယ္.

`` ဘာလို႔လဲဆို…ငါအရမ္းေၾကာက္တယ္.. ငါမပိန္ရင္ နင္ငါ့ကို မခ်စ္ေတာ့မွာကို….´´

ေျပာရင္း မ်က္ရည္ေလးေတြ၀ဲေနတယ္…

ဒီေလာက္ နက္နဲတဲ့သက္ေရာက္မႈ႐ွိသြားရတာလဲ….

သူမ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ တခုနဲ႔………

ကၽြန္ေတာ္ မသိခဲ့ပါလား